Aslında fazla söze gerek bırakmayan ve fotoğrafın doğasına atfen başarılı bir çalışma.. kimin çektiğini hatırlamıyorum ama ellerine sağlık..
7 Haziran 2007 Perşembe
Söze ne gerek?
Aslında fazla söze gerek bırakmayan ve fotoğrafın doğasına atfen başarılı bir çalışma.. kimin çektiğini hatırlamıyorum ama ellerine sağlık..
geldim gelmesine..
Ter ya da gözyaşı icerisinde uyanıyorum çoğu zaman..ya da her ikisi de…hissettiğim sadece yüzümde yoğun vücudumun heryerindeki nem..sonra bir duble koyuyorum..yazarın dediği gibi: içki acıyı unutturmuyor,sadece katlanabilir yapıyor..kim kutsal acısından bütünüyle vazgecer ki?..ya da eşdeğerinden..
Sonra gözlerimi kapayıp düşünüyorum..içkiyi..yazgısına hükdemeyen ben gibileri hiçliğin cennetine taşıyan o güzel ırmağı.Ve sarhoşluğu her türlü:görüntüsüz düş görmeyi..! bir tebessüm..Kenarda kalmış yılları sabırla bitirmenin bundan zevkli bir yolunu bilen var mı?..
sanırım yok…
öğrendim...
Insanlara kendimi zorla sesevdiremeyecegimi ogrendim.
Yapabilecegin tek sey sevilebilecek biri olmak.
Gerisi onlara kalmis.
Insanlari ne kadar dusunursen dusun,
Onlarin seni o kadar dusunmediklerini ogrendim.
Guven elde edebilmek icin yillarin gerektigini,
Ama yok etmek icin saniyelerin bile yettigini ograndim.
Onemli olan hayatindaki esyalarin degil,
Hayattaki kisilerin oldugunu ogrendim.
Insanin ancak 15 dakika cekici olabildigini,
Ondan sonra alisildigini ogrendim.
Kendimi karsilastirmak icin baskalarinin en iyi yaptiklarini degil,
Kendi en iyi yaptiklarimi kistas almam gerektigini ogrendim.
Insanlar icin olaylarin degil,onlarin daha onemli olduklarini ogrendim.
Her ne kadar ince kesersen kes,
Kestiginin her zaman iki yuzu olacagini ogrendim.
Sevdigin kisilere sevgi dolu sozler soylemen gerektigini,
Belki bunun onu son defa gorusun olabilecegini ogrendim.
Her ne kadar onu cok dusunsen de,
Yine de gidebilecegini ogrendim.
Kahramanlarin,yapilmasi gerekenleri ne pahasina olursa olsun,
Yapanlar oldugunu ogrendim.
Insanlarin seni hep hesapsiz sevdigini,ama bunu nasil gostereceklerini,
bilemediklerini ogrendim.
Sinirlendigimde gercekten buna degse bile asla acimasiz olmamam gerektigini ogrendim.
Gercek dostlugun ve gercek askin aramizda uzak mesafeler olsa bile buyudugunu ogrendim.
Birinin seni istedigin gibi sevmemesi,
Onun seni tum benligiyle sevmedigi anlamina gelmedigini ogrendim.
Bazen baskalari tarafindan affedilmenin yetmedigini ogrendim.
Kendini de affetmeyi ogrenmelisin.
Kalbin ne kadar kirilmis olursa olsun,
Dunyanin senin acilarindan dolayi durmayacagini ogrendim.
Gecmisimiz ve durumumuzun oldugumuz kisiligi etkiledigini,
Ama olmamiz gerekene karsi sorumlu oldugumuzu ogrendim.
Iki kisinin tartismasinin,birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmedigini ogrendim.
Ve tartismadiklari zaman da sevdikleri anlamina gelmedigini...
Bazen kisiligini eylemlerinin onune koyman gerektigini ogrendim.
Iki kisinin tamamen ayni olan bir seye baktiklarinda bile
Farkli seyler gorebileceklerini ogrendim.
Hayatlarinda her zaman durust bir sekilde ileriye gitmek isteyen kisilerin,
Sonuclari onemsemediklerini ogrendim.
Seni dogru durust tanimayan kisilerin,
Hayatini birkac saat icinde degistirebileceklerini ogrendim.
Verebilecek bir seyin kalmadiginda bile bir arkadasin agladiginda,
Ona yardim edebilecek gucu bulabildigini ogrendim.
Yazmanin da konusmak kadar duygusal gayret gerektirdigini ogrendim.
En fazla onemsedigim kisilerin,benden hep uzaklastiklarini ogrendim.
Insanlari uzmeden ve duyarli olarak kendi fikirlerini soylemenin
Cok ama cok zor oldugunu ogrendim.
Sevmeyi,
ve sevilmeyi ogrendim
Ogrendim.
filhakika'da...
Yapabilecegin tek sey sevilebilecek biri olmak.
Gerisi onlara kalmis.
Insanlari ne kadar dusunursen dusun,
Onlarin seni o kadar dusunmediklerini ogrendim.
Guven elde edebilmek icin yillarin gerektigini,
Ama yok etmek icin saniyelerin bile yettigini ograndim.
Onemli olan hayatindaki esyalarin degil,
Hayattaki kisilerin oldugunu ogrendim.
Insanin ancak 15 dakika cekici olabildigini,
Ondan sonra alisildigini ogrendim.
Kendimi karsilastirmak icin baskalarinin en iyi yaptiklarini degil,
Kendi en iyi yaptiklarimi kistas almam gerektigini ogrendim.
Insanlar icin olaylarin degil,onlarin daha onemli olduklarini ogrendim.
Her ne kadar ince kesersen kes,
Kestiginin her zaman iki yuzu olacagini ogrendim.
Sevdigin kisilere sevgi dolu sozler soylemen gerektigini,
Belki bunun onu son defa gorusun olabilecegini ogrendim.
Her ne kadar onu cok dusunsen de,
Yine de gidebilecegini ogrendim.
Kahramanlarin,yapilmasi gerekenleri ne pahasina olursa olsun,
Yapanlar oldugunu ogrendim.
Insanlarin seni hep hesapsiz sevdigini,ama bunu nasil gostereceklerini,
bilemediklerini ogrendim.
Sinirlendigimde gercekten buna degse bile asla acimasiz olmamam gerektigini ogrendim.
Gercek dostlugun ve gercek askin aramizda uzak mesafeler olsa bile buyudugunu ogrendim.
Birinin seni istedigin gibi sevmemesi,
Onun seni tum benligiyle sevmedigi anlamina gelmedigini ogrendim.
Bazen baskalari tarafindan affedilmenin yetmedigini ogrendim.
Kendini de affetmeyi ogrenmelisin.
Kalbin ne kadar kirilmis olursa olsun,
Dunyanin senin acilarindan dolayi durmayacagini ogrendim.
Gecmisimiz ve durumumuzun oldugumuz kisiligi etkiledigini,
Ama olmamiz gerekene karsi sorumlu oldugumuzu ogrendim.
Iki kisinin tartismasinin,birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmedigini ogrendim.
Ve tartismadiklari zaman da sevdikleri anlamina gelmedigini...
Bazen kisiligini eylemlerinin onune koyman gerektigini ogrendim.
Iki kisinin tamamen ayni olan bir seye baktiklarinda bile
Farkli seyler gorebileceklerini ogrendim.
Hayatlarinda her zaman durust bir sekilde ileriye gitmek isteyen kisilerin,
Sonuclari onemsemediklerini ogrendim.
Seni dogru durust tanimayan kisilerin,
Hayatini birkac saat icinde degistirebileceklerini ogrendim.
Verebilecek bir seyin kalmadiginda bile bir arkadasin agladiginda,
Ona yardim edebilecek gucu bulabildigini ogrendim.
Yazmanin da konusmak kadar duygusal gayret gerektirdigini ogrendim.
En fazla onemsedigim kisilerin,benden hep uzaklastiklarini ogrendim.
Insanlari uzmeden ve duyarli olarak kendi fikirlerini soylemenin
Cok ama cok zor oldugunu ogrendim.
Sevmeyi,
ve sevilmeyi ogrendim
Ogrendim.
filhakika'da...
süregelen
karda yürüyorum
tüyden hafif
kelimelere boğulu
manasız çiçekler
damla nin içinden
güneşli bir yakamoz
huzurlu firtinada
imtiyazlı dostlarımıza...
Ben anlamiyorum Turkiye'nin AB cabasini.. hos bir sekilde kabul edilebilir olacagi da dusunulse yine de "imtiyazli ortaklik" taniminda AB'nin Turkiye icin dusundugu gelecegi anlamakta gucluk cekiyorum..Kendime su soruyu soruyorum donup dolasip ve AB uyesi ulkelerin ayni soruyu soracak kadar akilli olup olmadiklarini merak ediyorum.. Soru Su.. Biz zaten imtiyazli bir ortak degil miyiz?
Neden mi? Turkiye AB nin uyesi olmayip da Gumruk Birligi'ne dahil tek ulkedir.Farkli yorumlara acik bu uyelik,Turkiye'nin yararina mi olmustur yoksa,Gumruk Birligi anlasmasından dogan ve uzerine dusen yukumlulukleri hic sasirmayacaginiz bir sekilde yerine getirmeyen AB tarafindan Turkiye'nin gozunu boyamak icin onune atilmis bir parca et midir belli degil.
Neden mi? Butun uluslararasi organizasyonlarin icinde Turkiye,AB safinda yer aliyorken ve sayin AB bize gelip avrupa guvenlik birliginin icinde yer teklif ediyorken nasil oluyorda biz bu arkadaslarin ortagi olamiyoruz.
Neden mi? Turkiye butun spor dallarinda Avrupa bolgesinin icinde yer alir. Hatta ve hatta Israil bile Avrupa kultur bolgesinin icinde olarak algilanir. Peki sayin Fransa'nın cicegi burnunda baskani nasil oluyor da ilkokuldaki cocuklara bunu acikliyor merak ediyorum.
Neden mi? Egitim alt yapisi calismalarinda.. IASTE,AIESEC,ERASMUS, SOCRATES ve adini hatirlayamadigim sayisiz ortak paylasim ve degisim programlarinda Turkiye neredeyse yuzde yuz Avrupa bolgesine entegre haldeyken yine soruyorum bundan daha fazla getirisi veya Turkiye acisindan kazanc olarak atfedilebilecek nasil bir imtiyaz sunuyorlar kendileri acaba?
Neden mi? Avrupanin kurucu ulkeleri ile dis ticaret hacminin tavana vurdugu su gunlerde,onlar surekli bizden ucuza mal alip ayni mali kendi ulkelerinde etiketleyip yine fahis fiyatlardan satarken ve Turkiye gibi kuzu bir ulke bunu halihazirda kabullenmis gorunurken nasil oluyor da hala boyle bir teklif olusuveriyor o kendini cok essiz sanan akillarda?
Vallahi ben anlamiyorum.. bu konuyla ilgili siyaset olsun,yakin tarih olsun bulabildigim her turlu kaynaktan farkli bakis acilarini inceliyorum hicbir kitap veya kaynak bunu benim yorumladigimin disinda bir mantikta yorumlamiyor. Ancak ne zaman Televizyonu veya yuksek tirajli bir gazeteyi acsaniz aksi yondeki AB yandasi kritik veya yazilardan gecemiyorsunuz.
Birileri,ya biz he dedikce bizi kandiriyor.. ya da hakikaten biz boyle bir muameleyi hak ediyoruz.
Kuyruk acisi,baska tek soz bulamiyorum..
Imtiyazli AB dostlarimiza,
Saygilarimla..
satırbaşında...
Neden mi? Turkiye AB nin uyesi olmayip da Gumruk Birligi'ne dahil tek ulkedir.Farkli yorumlara acik bu uyelik,Turkiye'nin yararina mi olmustur yoksa,Gumruk Birligi anlasmasından dogan ve uzerine dusen yukumlulukleri hic sasirmayacaginiz bir sekilde yerine getirmeyen AB tarafindan Turkiye'nin gozunu boyamak icin onune atilmis bir parca et midir belli degil.
Neden mi? Butun uluslararasi organizasyonlarin icinde Turkiye,AB safinda yer aliyorken ve sayin AB bize gelip avrupa guvenlik birliginin icinde yer teklif ediyorken nasil oluyorda biz bu arkadaslarin ortagi olamiyoruz.
Neden mi? Turkiye butun spor dallarinda Avrupa bolgesinin icinde yer alir. Hatta ve hatta Israil bile Avrupa kultur bolgesinin icinde olarak algilanir. Peki sayin Fransa'nın cicegi burnunda baskani nasil oluyor da ilkokuldaki cocuklara bunu acikliyor merak ediyorum.
Neden mi? Egitim alt yapisi calismalarinda.. IASTE,AIESEC,ERASMUS, SOCRATES ve adini hatirlayamadigim sayisiz ortak paylasim ve degisim programlarinda Turkiye neredeyse yuzde yuz Avrupa bolgesine entegre haldeyken yine soruyorum bundan daha fazla getirisi veya Turkiye acisindan kazanc olarak atfedilebilecek nasil bir imtiyaz sunuyorlar kendileri acaba?
Neden mi? Avrupanin kurucu ulkeleri ile dis ticaret hacminin tavana vurdugu su gunlerde,onlar surekli bizden ucuza mal alip ayni mali kendi ulkelerinde etiketleyip yine fahis fiyatlardan satarken ve Turkiye gibi kuzu bir ulke bunu halihazirda kabullenmis gorunurken nasil oluyor da hala boyle bir teklif olusuveriyor o kendini cok essiz sanan akillarda?
Vallahi ben anlamiyorum.. bu konuyla ilgili siyaset olsun,yakin tarih olsun bulabildigim her turlu kaynaktan farkli bakis acilarini inceliyorum hicbir kitap veya kaynak bunu benim yorumladigimin disinda bir mantikta yorumlamiyor. Ancak ne zaman Televizyonu veya yuksek tirajli bir gazeteyi acsaniz aksi yondeki AB yandasi kritik veya yazilardan gecemiyorsunuz.
Birileri,ya biz he dedikce bizi kandiriyor.. ya da hakikaten biz boyle bir muameleyi hak ediyoruz.
Kuyruk acisi,baska tek soz bulamiyorum..
Imtiyazli AB dostlarimiza,
Saygilarimla..
satırbaşında...
Aklım almıyor!
Sol sol diye bağıran,Atatürk diye çığıran,milyonları yapılanlar karşısında sokağa döken zihniyeti sahiplenen gidişatın başındaki insanlar -ismini ben koyayım "oy kaygısı" ama yorumunu size bırakayım- nasıl böyle bir yaklaşım sergiler?! Benim mantık süzgecimden geçmiyor:
"Merkez sağ CHP'de birleşti
ANAP-DYP eksenli "sağda birlik" projesi önceki gün gürültülü biçimde sona ererken, CHP çok daha büyük bir projeyle sahneye çıktı. CHP'nin kapı açtığı isimler arasında Özal dönemi bakanları, parti genel başkan ve yardımcıları ve hatta, bizzat Süleyman Demirel bulunuyor."devamı için:"http://www.sol.org.tr/index.php?yazino=11406"satırbaşı
Umuda Sarılmak...
yukaridaki bir sekilde gozunun icine soksa da karanligi.. ve herkes kotumser olsa da her konuda.. hatta sen de onlara uyup kotu olmaya kalksanda musade etmez eger icinde hep o tukenmeyen umut var sa.. seninle olmaz.. seninle yurumez.. ve sana askim bitti der cikar giderler hayatindan ama sen elinde balonunla hala supriz yapmaya hazirlaniyosundur ona.. o olmustur senin umidin.. o olmustur senin hayatin cok zaman gecmistir ustunden ve cok mucadele vermissindir simdi sahip olduklarinin ugruna.. yanina girip ona sarilip uyuyunca hissettigin guveni duyamazsin yalnizken.. bir yandan urkutur bir yandan sevindirir seni.. bir insana baglanmaksa korktugun onun sana bagladigi tum umut iplerini de kesip atarsin bir an bile dusunmeden..ve herkes kendine yasar..ve yasam senindir hayat senindir.. arkada kalan ise puslu karanligin icinde ucmak adina, hala bir balona sarilmis bir cocuk yuzudur olabildigince masum ve olabildigince saf...
herkafadan..
herkafadan..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)