Ter ya da gözyaşı icerisinde uyanıyorum çoğu zaman..ya da her ikisi de…hissettiğim sadece yüzümde yoğun vücudumun heryerindeki nem..sonra bir duble koyuyorum..yazarın dediği gibi: içki acıyı unutturmuyor,sadece katlanabilir yapıyor..kim kutsal acısından bütünüyle vazgecer ki?..ya da eşdeğerinden..
Sonra gözlerimi kapayıp düşünüyorum..içkiyi..yazgısına hükdemeyen ben gibileri hiçliğin cennetine taşıyan o güzel ırmağı.Ve sarhoşluğu her türlü:görüntüsüz düş görmeyi..! bir tebessüm..Kenarda kalmış yılları sabırla bitirmenin bundan zevkli bir yolunu bilen var mı?..
sanırım yok…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder